Chirurgische ingrepen

In onze praktijk kunt u terecht voor een aantal chirurgische behandelingen waarbij alleen een lokale verdoving nodig is. Zo`n behandeling bij de huisarts heeft als voordelen dat de wachttijden korter zijn, infecties zeldzaam zijn ten opzichte van een behandeling in het ziekenhuis en de ingreep niet ten koste gaat van uw eigen risico. Onze huisartsen verrichten deze ingrepen regelmatig en zijn dus ervaren.

Bij de meeste van deze ingrepen wordt u lokaal verdoofd met een lokaal verdovingsmiddel (Xylocaïne of lidocaïne). Als u hiervoor allergisch bent , of u heeft ooit een allergische reactie op tandartsenverdoving gehad, dan is dit zeer belangrijk om te melden. Mocht dit niet bekend zijn in uw dossier, dan kan de verdoving niet plaatsvinden.

Behandelingen die wij uitvoeren:

Steelwratje (fibroom)                                                                                                                           

Een steelwratje is een goedaardig uitgroeisel van het bindweefsel van de huid. Het is vaak huidkleurig of lichtbruin van kleur en vaak langwerpig (gesteeld). Het is nog onduidelijk hoe deze uitgroeisels ontstaan. De wratjes komen vaak voor onder de oksels, in de hals en liezen of rond de ogen. Ze gaan niet vanzelf weg en u kunt niets doen om het ontstaan van deze fibroompjes te voorkomen. De wratjes kunnen weggeschaafd (‘geshaved’), geschraapt of weggeknipt worden. Meestal doen we dit zonder verdoving omdat het fibroom niet gevoelig is. Ook worden ze wel eens aangestipt met stikstof.

Verstopte talgklier (atheroomcyste)                                                                                                          

Talg is een vette ‘huidsmeer’ die uw huid soepel houdt. Soms raakt een talgklier verstopt. De klier zwelt dan op tot een bolletje vol talg. Dat noemen we een talgkliercyste (of atheroomcyste). De cysten komen vooral voor op hoofd, nek en rug. Een talgkliercyste kan geen kwaad. Als u er toch last van heeft, kunnen we de cyste weghalen. Na het verdoven van de huid op en rondom de atheroomcyste wordt de cyste voorzichtig in zijn geheel weggehaald. Hierna wordt de snee gehecht, u houdt hier een klein litteken aan over.

Moedervlek (naevusi)                                                                                                                    

Een moedervlek is een verdikking of vlek op de huid. Deze kan licht of donker gekleurd zijn. Dit komt doordat een moedervlek ontstaat uit een opeenhoping van cellen die pigment kunnen vormen. De hoeveelheid pigment bepaalt de kleur van de moedervlek. Moedervlekken kunnen vlak of bol, rond, ovaal of rafelig zijn. Een moedervlek heeft een klein risico om kwaadaardig te worden. Daarom is het goed moedervlekken in de gaten te houden. Als een moedervlek asymmetrisch is, geen duidelijke rand heeft, bestaat uit meer dan twee kleuren, plotseling verandert of groter is 6 mm is het verstandig langs te komen. Ook als een moedervlek jeukt of gemakkelijk bloedt kijken we graag even. We kunnen besluiten om de moedervlek weg te halen. Na verdoving van de moedervlek en de omliggende huid, wordt er een sneetje in de huid gemaakt en snijden we de moedervlek en een klein omliggend stukje huid voorzichtig weg. Daarna hechten we de wond. We sturen een moedervlek meestal op voor onderzoek naar het laboratorium. U kunt ook een app downloaden om een moedervlek in de gaten te houden. Deze app geeft ook aan wanneer u gezien moet worden door een arts.

Vetbultje (lipoom)                                                                                                                        

Een vetbultje is goedaardig en hoeft niet te worden behandeld. Als het in de weg zit of klachten geeft, kan dat een reden zijn om het bultje weg te laten halen. Na het verdoven van de huid rondom de lipoom, maken we een sneetje in de huid en snijden we het vetbultje voorzichtig weg. Daarna hechten we de wond meestal. Er wordt een pleister of verband op de wond gedaan. Soms sturen we het weggesneden bultje voor onderzoek naar het laboratorium.

Ingegroeide teennagel                  

Bij een ingegroeide teennagel groeit het puntje van de zijkant van de teennagel in het omliggende nagelbed. Meestal ontstaat dit aan de grote teen. Er ontstaat dan een klein wondje wat vervolgens kan ontsteken. Na een tijdje kan er ‘wild vlees’ ontstaan. Bij een ontstoken ingegroeide teennagel is de grote teen pijnlijk, rood en gezwollen. Als u staat en loopt wordt de pijn erger. Als u al wat langer een ingegroeide teennagel heeft, kan er door langdurige ontsteking ‘wild vlees’ en pus ontstaan. Mogelijke oorzaken van een ingegroeide teennagel zijn:

• Grote druk op de teen door knellende schoenen
• Het rondknippen van de nagels in plaats van recht afknippen
• Kromme teennagels
• Verwonding/kneuzing van de grote teen
• Aan de teennagels peuteren
• Overmatig zweten aan de voeten

Bij pijn, roodheid of zwelling van de teenrand langs de nagel kunt u de voet twee keer per dag tien minuten weken in lauw water. Soda of Biotex is te agressief. Sommige mensen vinden het prettig en verzachtend, anderen geven aan dat de huid en het ontstoken gebied er alleen maar weker van wordt. Draag in ieder geval ruime schoenen of slippers, zodat er geen druk komt op de teen en teennagel.

Bij een ingegroeide teennagel kunnen we een watje of een rubber gootje onder de nagel aanbrengen. Hierdoor groeit de nagelpunt over het nagelbed heen. We kunnen het ‘wild vlees’ aanstippen met zilvernitraat. Het is niet bekend of dit echt helpt. Houdt u klachten en wordt de ontsteking erger, dan kunnen we uit twee behandelingen kiezen.
Bij beide behandelingen krijgt u twee verdovende prikken links en rechts in de basis van de teen. Daarna wordt er een rubberen band of elastiek strak om de teenbasis gebonden om de bloedtoevoer even te stoppen.

Behandeling: Wegsnijden van een strook van de teennagel (partiële nagelextractie)
Hierbij knippen we een strookje van de teennagel in de lengte in tot onder de nagelriem. Het nageldeel aan de kant van de ingroei trekken we daarna met een tangetje weg. De teen wordt netjes verbonden.

Nabehandeling van de teen: na de behandeling mag u de voet normaal gebruiken. U kunt de eerste dagen het beste een ruimere schoen of slipper dragen. Douchen of in bad mag nog niet de eerste drie dagen. Heeft u de eerste uren na de ingreep pijn? Of is er veel bloed door het gaas zichtbaar? Dan kunt u de voet het beste hoog leggen. Haal het verband er dan af en doe er nieuw verband omheen. Na drie dagen mag u het verband eraf halen. Vaak zit het verband aan de wond vastgeplakt. Dan kunt u met de voet in een lauwwarm badje gaan zitten om het verband los te weken. De eerste dagen kunt u een of twee keer per dag een pleister op de wond doen. Meestal blijft de wond namelijk nog een tijd vochtig. Als de nagel rustig blijft en geneest is nacontrole niet nodig.

Neem na behandeling van een ingegroeide teennagel contact met de praktijk op in deze situaties:

• U meer pijn krijgt en de teen dik en rood wordt. Deze verschijnselen kunnen wijzen op een wondinfectie. Dagelijks met de voet in lauwwarm water kan dan helpen. Soms is antibiotica nodig.
• Na een paar weken is de teen nog niet tot rust gekomen. Dit betekent meestal dat de ingegroeide nagel niet compleet is weggehaald. Dan kan de ingreep nog een keer nodig zijn.
• Na een paar maanden komen de klachten toch weer terug. De nagel kan dan vanuit het nagelbed weer gegroeid zijn. Dan kan de operatie nog een keer nodig zijn.
  
  

Nazorg

Indien er na een ingreep hechtingen zijn aangebracht, moeten deze vijf tot twaalf dagen blijven zitten, afhankelijk van de plek op uw lichaam. De huisarts bespreekt dit met u. U maakt na de ingreep een afspraak om de hechtingen te laten verwijderen. Houd na het hechten de wond minimaal 48 uur droog en laat het verband zitten. Een droge wond geneest mooier. Als u meteen onder de douche gaat, kan de wond infecteren. Dan wordt het litteken minder mooi. Verwissel het verband alleen als de wond weer is gaan bloeden, of als het verband nat of vuil is. Op het hoofd gebruiken we meestal geen verband. Als de verdoving is uitgewerkt, doet de wond meestal een beetje pijn. Het kan dat u de hechtdraden wat voelt trekken. Als u veel last heeft van de pijn, kunt u een pijnstiller nemen (maximaal vier keer per dag twee paracetamol van 500 mg). Als u gestopt bent met bloedverdunners, mag u daar op de dag van de ingreep weer mee beginnen. De hechtingen kunnen irritatie geven, waardoor de huid wat rood wordt. Dit is geen reden voor ongerustheid. U mag niet in bad of zwemmen zolang u hechtingen heeft. Wel mag u na 24 uur weer douchen. Verwijder het verband als u gaat douchen en dek de wond na het douchen weer af met gaas of pleister. Als de wond rood wordt of pus uitkomt, of u krijgt meer pijn en/of koorts, neem dan altijd contact op met de huisarts, ook in het weekend met de huisartsenpost.

Vermijd snelle, onverwachte of ongewone bewegingen, vooral als de hechtingen bij gewrichten of op uw rug zitten. De wond kan dan opengaan, ondanks de hechtingen. Hierdoor duurt het langer voor de huid geneest en kan een breder litteken ontstaan. Bescherm 4-6 maanden het litteken tegen de zon, totdat de huid genezen is. Zo voorkomt u dat het litteken blijvend verkleurt. Hoe de wond eruit komt te zien valt niet te voorspellen. Soms geneest een wond heel mooi. Het litteken valt dan nauwelijks op. Soms wordt het litteken dik en blijft het duidelijk zichtbaar.

Bij dit soort ingrepen in de huisartsenpraktijk komen zelden wondinfecties voor. Neem contact op met de huisartspraktijk of de huisartsenpost als er toch tekenen zijn van een infectie, bijvoorbeeld bij roodheid, pijn en zwelling rond de wond, of als er pus uit de wond komt. Ook koorts is een teken van wondinfectie.